Η δολοφονία του συμπολίτη μας, στην οικογένεια του οποίου εκφράζουμε τα συλλυπητήρια μας, έφερε με δραματικό τρόπο στο προσκήνιο το σοβαρότερο κοινωνικό πρόβλημα της πόλης μας που έχει οξυνθεί και πάλι το τελευταίο διάστημα, λόγω της αδιαφορίας των κυβερνήσεων για ουσιαστικές λύσεις . Η δημοτική αρχή της Πάτρας δεν είναι άμοιρη των ευθυνών της καθώς προτιμά να το κουκουλώνει , να μη χαράσσει πολιτική και να αρκείται σε αφορισμούς που αφορούν το ρόλο των εκάστοτε Υπουργών Προστασίας του Πολίτη.
Βασική αρχή της προώθησης λύσεων πρέπει να είναι η ανθρωπιστική διάσταση του θέματος και αυτό αφορά τους συμπολίτες μας αφενός, που αναγκάζονται να ζουν αποκλεισμένοι, εγκλωβισμένοι, φυλακισμένοι στα σπίτια τους , φοβισμένοι και αδύναμοι και από την άλλη πλήθος ανθρώπων ρημαγμένων λόγω των πολιτικο-κοινωνικών συνθηκών που επικρατούν στις πατρίδες τους που περιφέρονται νηστικοί , άστεγοι ενώ και κάποιοι από αυτούς αναγκάζονται να ζουν παραβατικά .
Η αδράνεια, η αποσιώπηση, το κουκούλωμα, η αδιαφορία, η ατολμία, η υποκρισία διόγκωσε το πρόβλημα και οδήγησε την τοπική κοινωνία σε ρήξη ανοίγοντας συγχρόνως την πόρτα στο φασισμό για να επιβληθεί ως σωτήρας της πόλης μας. Ζητάμε από όλους τους φορείς να τολμήσουν επιτέλους, να εφαρμόσουν πολιτικές( γρήγορες διαδικασίες παροχής ασύλου, καταγγελία του «Δουβλίνο 2»,διαφανής αξιοποίηση των πόρων του Ευρωπαϊκού ταμείου προσφύγων) και κυρίως ζητάμε από τη δημοτική αρχή να προχωρήσει στην υλοποίηση σχετικών αποφάσεων του Δημοτικού συμβουλίου, να αξιοποιήσει το ΣΕΜ, και να διεκδικήσει από τα παχυλά ταμεία της ΕΕ πόρους που να βελτιώνουν τις συνθήκες ζωής των κατοίκων των περιοχών που πλήττονται αλλά και των μεταναστών.
Η δημοτική αρχή εδώ και ένα χρόνο σταύρωσε τα χέρια της, δεν άσκησε καμία πίεση και αναλώθηκε σε επικοινωνιακές πολιτικές, Είμαστε συνηθισμένοι από την ευθυνόφοβη στάση του Δημάρχου και της υπεύθυνης αντιδημάρχου, που βλέπουν το μεταναστευτικό σαν ένα θέμα που προσπαθούν να αποφύγουν. Στη δύσκολη εποχή μας ο σεβασμός της ανθρώπινης ύπαρξης είναι ο βασικός όρος για να πετύχουμε την κοινωνική ωριμότητα που θα οδηγήσει στην αναγνώριση της διαφορετικότητας και στην κοινωνική αλληλεγγύη. Σε αυτές τις συνθήκες το ζήτημα της ομαλής συμβίωσης και της δημιουργικής συνύπαρξης αποτελεί ένα καθημερινό και δύσκολο στοίχημα. Η τοπική κοινωνία υποδέχεται και αποδέχεται από την αρχή τον μετανάστη. Η νέα πατρίδα του, είτε της πρώτης είτε της δεύτερης γενιάς, είναι στην ουσία η τοπική κοινωνία. Στο πλαίσιο της συγκροτούντα οι σχέσεις εργασίας των μεταναστών, οι σχέσεις με τους ντόπιους, με τους ομοεθνείς και τους συγγενείς τους. Στο πλαίσιο της τοπικής κοινωνίας πρέπει να γίνεται η κοινωνικοποίηση τους στο καινούργιο περιβάλλον. Στην τοπική κοινωνία εκείνοι επεξεργάζονται και διαπραγματεύονται , με αντιφατικό τρόπο ενίοτε, την νέα τους ατομική και κοινωνική ταυτότητα. Τέλος, στην τοπική κοινωνία, γεννιούνται οι παρεξηγήσεις, οι αρνήσεις, οι συγκρούσεις και οι αποκλεισμοί που καθορίζουν την αυτό-εικόνα του μετανάστη, την εικόνα που εκείνος διαμορφώνει για την κοινωνία υποδοχής και αντίστροφα. Η επιτυχία σε αυτό το θέμα και η ομαλή και ασφαλής συμβίωση των δημοτών είναι ένας στόχος που χρειάζεται σημαντικές συστηματικές προσπάθειες αφενός μεν από την κεντρική αρχή, αφετέρου από το Δήμο Δυστυχώς, οι ανίκανες και υποτελείς πολιτικές δυνάμεις που μας κυβέρνησαν έσπειραν το διχασμό και την αλαζονεία και άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες για να νομιμοποιηθούν ακροδεξιά φασιστικά στοιχεία και να ηρωοποιηθούν βίαιες αντικοινωνικές ενέργειες.