Από τη μια πλευρά, δρόμοι (Αγ. Ανδρέου), πλατείες (Αγία Σοφία), πεζόδρομοι (Ρ.Φεραίου), πολυδύναμα κέντρα, ΚΑΠΗ, παιδικοί σταθμοί, ανακοινώσεις για λιμάνια, επιχορηγήσεις σε σωματεία, μέχρι και ενημέρωση για την ημέρα του AIDS στα σχολεία, ενάμιση μήνα πριν την επέτειο. Μην ξεχνάμε, επισκέψεις από μεγαλοστελέχη από την Αθήνα (π.χ. Καρχιμάκης), εμφανίσεις στα μέσα επικοινωνίας, στήριξη από κομματικούς μηχανισμούς. Και βέβαια επιθέσεις, πολλές επιθέσεις πάνω ή κάτω από τη μέση. Επιπλέον, ελάχιστες αναφορές στους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους τους, γιατί πολύ απλά είναι μια από τα ίδια και προσπαθούν να τους κρύψουν από τον κόσμο. Όσο μπορούν βέβαια.
Από την άλλη πλευρά, οι λεγόμενοι «νέοι άνθρωποι» έχουν ξεχαστεί σε άλλες εποχές, διατηρώντας τον παλιό ξύλινο λόγο, γεμάτο αόριστες υποσχέσεις, έργα χωρίς προϋπολογισμό ανεφάρμοστα. Εγκαινίασαν ένα «νέο» λόγο καταγγελτικό και προσβλητικό, οτιδήποτε άλλο εκτός από νεανικό, και μάλιστα ξεχνώντας ποιός ήταν η δημοτική αρχή τα τελευταία χρόνια για να του κάνουν αντιπολίτευση (περιέργως…). Επιπλέον, παλιές αναχρονιστικές πρακτικές που απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν νεανικές.
Μα τι βιώνουμε; Πραγματικά νομίζουν ότι θα πείσουν τους δημότες με όλα αυτά τα τεχνάσματα; Ίσως να μπορούσαν να τους πείσουν σε άλλες εποχές. Σε παλαιότερες εποχές, με μικρότερα προβλήματα και όχι αυτά τα σημερινά, που ορισμένες φορές φαντάζουν ανυπέρβλητα για πολλούς από εμάς. Οι δημότες που πασχίζουν να ζήσουν σε αυτή την πόλη, που αγχώνονται για την καθημερινότητα, για την ποιότητα του περιβάλλοντος, την ποιότητα της υγείας, την έλλειψη καθαριότητας, είναι δυνατόν να πειστούν από τέτοιου είδους πρακτικές; Είναι δυνατόν το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο της πόλης να πιστεύει πραγματικά ότι μπορεί να πείσει του συνδημότες μας με τέτοιους τρόπους;
Τέλος υπάρχει και ο Γιάννης (ο Δημαράς). Δεν χρειάζεται επώνυμο γιατί οι Πατρινοί των γνωρίζουν. Και τον γνωρίζουν όχι γιατί έχει τα μέσα επικοινωνίας μαζί του (τουναντίον) αλλά γιατί είναι ένας από αυτούς, τους απλούς δημότες που βιώνουν την Πάτρα. Γιατί έχει τη δυνατότητα να συγκεράσει μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων με βιογραφικό στην πόλη, με διαφορετική πολιτική προέλευση, με ξεχασμένη την κομματική τους ταυτότητα για το καλό της Πάτρας. Γιατί δίνει την ελπίδα ότι η Πάτρα θα πάει μπροστά (όχι μόνο μέσα από ένα σλόγκαν) αλλά πραγματικά μπροστά, περήφανα, ανεξάρτητα, εκεί που της αξίζει. Τώρα για την Πάτρα λοιπόν. Τώρα όμως…
