Όταν αιρετοί για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν και διατήρησαν με την ανικανότητα και απραξία τους φτάνουν στο σημείο να πραγματοποιούν μεθοδεύσεις όπως αυτές που χρησιμοποίησαν ο πρώην Δήμαρχος Α. Φούρας και ο πρώην Αντιδήμαρχος Σ. Δεμαρτίνος, τότε καταλαβαίνουμε όλοι γιατί η Πάτρα μας παρακμάζει. Οι πρώην αιρετοί αντί να είχαν φροντίσει να δρομολογήσουν λύση σε ένα ζωτικό πρόβλημα της Πάτρας, στην αποκομιδή και ασφαλή διαχείριση των απορριμάτων, προτίμησαν να ποινικοποιήσουν την ανάγκη των κατοίκων της Ξερόλακκας να ζήσουν σε ένα περιβάλλον καθαρό χωρίς την υγειονομική βόμβα δίπλα τους, που εκφράστηκε μέσα από τη γενναία στάση των 4 προέδρων των τοπικών συλλόγων.
Σήμερα, Δευτέρα 30 Απριλίου, η δίκη των προέδρων Γ. Βασιλόπουλου, του Συλλόγου Άνω Συχαινών, Π.Χαλκιόπουλου, του Συλλόγου Αμπελοκήπων, Β. Θωμά του Συλλόγου το ”Αγνάντι” και της πρώην προέδρου του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Αρκτικού Διαμερίσματος και δημοτικής Συμβούλου Ήρας Κουρή αποτελεί πραγματικά πρωτόγνωρη μεθόδευση για τα δημοτικά δεδομένα.
Η ανάγκη των πολιτών να ζουν σε χώρους υγειονομικά ασφαλείς, σε περιβάλλον που να μη θέτει σε κίνδυνο την υγεία τους ίσως αποτελεί την τελευταία γραμμή άμυνας σε αυτή τη λαίλαπα που έχει χτυπήσει τις ζωές μας. Μην ξεχνάμε ότι η Ξερόλακκα σύμφωνα με ισχύουσα απόφαση του Δημοτικού συμβουλίου έπρεπε να είναι ήδη κλειστή. Επιπλέον, μην παραγνωρίζουμε και υποβαθμίζουμε το γεγονός ότι ο ΧΥΤΑ της Ξερόλακκας αποτελεί μια μόνιμη εστία υγειονομικής απειλής καθώς λειτουργεί υπερκορεσμένος μολύνοντας συστηματικά τον υδροφόρο ορίζοντα της πόλης μας, γεγονός που αποδεικνύεται αφενός από τις διάφορες εργαστηριακές μετρήσεις, αφετέρου από τα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί στη Δημοτική Αρχή από τα μικτά κλιμάκια της Περιφέρειας (ΚΕΠΕ).
Θα ήθελα προσωπικά να εκφράσω την έντονη απογοήτευση και αντίθεσή μου για τη στάση των πρώην αιρετών και να στηρίξω την στάση των 4 προέδρων που μπήκαν μπροστά υπερασπιζόμενοι την υγεία των συμπολιτών τους.
Εύχομαι να είναι η τελευταία φορά που αιρετοί αντί να προσπαθούν να λύνουν τα προβλήματα των δημοτών, προχωρούν σε αυτές τις μεθοδεύσεις για να αντιμετωπίσουν ευαισθητοποιημένους πολίτες.
