Με αφορμή τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου ένα νέο πολιτικό σκηνικό στήνεται τόσο από την κεντρική πολιτική σκηνή, όσο και από τοπικούς παράγοντες με εμφανέστατο στόχο την εξαπάτηση των πολιτών και τη συνέχιση του ελέγχου της τοπικής αυτοδιοίκησης από το ήδη παρηκμασμένο πολιτικό δυναμικό.
Η προώθηση ενός νέου εκλογικού συστήματος με τα 2 ψηφοδέλτια με τις προϋποθέσεις που φαίνεται να περιλαμβάνει (bonus) στο όνομα μιας αυτόνομης και υγιούς τοπικής αυτοδιοίκησης στην οποία υποτίθεται κυρίαρχο ρόλο θα έχουν οι άξιοι, εδράζεται στη βεβαιότητα των στελεχών ΝΔ κ ΠΑΣΟΚ ότι δεν μπορούν κομματικά ψηφοδέλτια να κερδίσουν, αντίθετα όμως, προβεβλημένα άτομα μέσω των ΜΜΕ ή των πελατειακών σχέσεων μπορούν να παίξουν το ρόλο τους πιο εύκολα, πιο ανώδυνα και πιο αποτελεσματικά. Έτσι, στελέχη τους που μέχρι σήμερα με την κομματική ταυτότητα συμμετείχαν στα παιχνίδια του παραγοντισμού , μπορούν να επανεκλεγούν και να συνεχίσουν τη διαχείριση των πολιτικών που επιβάλλονται από την Κυβέρνηση.
Από την άλλη, σε τοπικό επίπεδο ανακοινώνονται υποψηφιότητες δημάρχων, οι οποίοι με το μανδύα του ανεξάρτητου, αποκρύπτοντας και αποποιούμενοι εντελώς την κομματική ταυτότητα με την οποία όλα τα προηγούμενα χρόνια άνοιγαν πόρτες διαδρόμων και μεγάρων, επιδιώκουν να πετύχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερα εκλογικά οφέλη.
Στην Πάτρα , έχοντας αρχικά πιστέψει στο εγχείρημα των Ανεξαρτήτων, στηρίξαμε την πρωτοβουλία Δημαρά αλλά πολύ – πολύ γρήγορα διαφοροποιηθήκαμε πολιτικά (γεγονός που οδήγησε και στη διαγραφή μας) καθώς διαπιστώσαμε ότι η ρότα πλεύσης της δημοτικής αρχής είχε αλλάξει, ότι οι εφαρμοζόμενες πολιτικές δεν είχαν καμία σχέση με τις προεκλογικές δεσμεύσεις και ότι η ανεξάρτητη παράταξη- χωρίς σαφή πολιτικό προσανατολισμό – ήταν τελικά κατ΄επίφαση ανεξάρτητη και δέσμια μιας ομάδας που κάθε άλλο επεδίωκε το κοινωνικό καλό.
Η αποτυχία του πειράματος Δημαρά δεν οφείλεται μόνο στην ιδιόρρυθμη προσωπικότητα του νυν Δημάρχου αλλά κυρίως, στο γεγονός ότι η εφαρμογή πολιτικών δεν μπορεί να στηριχθεί στα ευχολόγια για την ανάπτυξη της πόλης. Όλοι θεωρητικά επιδιώκουν την ανάπτυξη της πόλης αλλά πως ορίζουν «την ανάπτυξη» πολιτικά; Μέσα από ποιες διαδικασίες; Με ποιους συμμάχους και ποιους αντιπάλους; Με ποιες προτεραιότητες απαντάς στις προκλήσεις των καιρών;
Τελικά, η πορεία όλων των ανεξάρτητων κινήσεων στην Ελλάδα έδειξε ότι οι ανεξάρτητοι αποποιήθηκαν μεν, επισήμως την κομματική ταυτότητα, συνέχισαν όμως να διαδρομίζονται με τους κομματικούς συντρόφους τους, να υπακούουν συστηματικά στις εντολές των κομματικών στυλοβατών τους, να υλοποιούν όλα τα μνημονιακά μέτρα που βαπτίζονται μεταρρυθμιστικά, να συκοφαντούν τους αγώνες των εργαζομένων, να υλοποιούν πολιτικές στο όνομα δήθεν της εξυπηρέτησης του δημότη (απολύοντας υπαλλήλους) που όμως, επιβάλλονται από την κεντρική εξουσία και διαλύουν εξ ορισμού τις δομές της τοπικής αυτοδιοίκησης (κοινωφελής εργασία, κοινωνική πολιτική κ.λ.π) και κυρίως, να υπηρετούν το σάπιο κατεστημένο που οδήγησε την κοινωνία μας στο μαρασμό.
Συμπερασματικά, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η ανεξαρτησία που ευαγγελίζονται δεν είναι τίποτα άλλο από την παγίδα που θέλουν να στήσουν σε βάρος μας και ότι τα πολιτικά αδιέξοδα δεν επιλύονται με υποκριτικές και παραπλανητικές εξαγγελίες ή ψευδεπίγραφες ταυτότητες. Η υποκρισία όπως και η υποταγή πρέπει να τιμωρηθούν από τους δημότες.
Απόστολος Βανταράκης
Χρήστος Γκόλφης
Ήρα Κουρή
Ανεξάρτητοι Δημοτικοί Σύμβουλοι Δήμου Πατρέων